Europa bouwt een communicatienetwerk rond de maan

GPS en ‘s werelds andere global positioning-systemen hebben allemaal één zeer beperkend nadeel: ze zijn globaal voor slechts één wereld. Er is geen equivalent van de precieze geolocatiefuncties die deze systemen bieden voor enig ander lichaam in ons zonnestelsel. De laatste tijd is er meer aandacht voor maanmissies, maar op geen enkele manier kan iets op het maanoppervlak precies weten waar het is. Betreed het European Space Agency en hun Moonlight-initiatief, dat werd getoond in een recente video op hun YouTube-kanaal.

Het Moonlight Initiative is het plan van ESA om een ​​reeks satellieten in een baan rond de maan te brengen die twee doelen dienen: nauwkeurige geolocatie op het oppervlak van de maan en snelle datatransmissie terug naar de aarde. Concreet zullen deze diensten gericht zijn op één bepaalde locatie: de zuidpool van de maan.

De meeste plannen voor een permanente menselijke aanwezigheid op de maan draaien ook rond de zuidpool, voornamelijk om twee redenen. Ten eerste is in ieder geval een deel ervan bijna altijd bij daglicht, dus het heeft geen last van de twee weken durende perioden zonder zonlicht die de batterijen van een nederzetting kunnen leegmaken. Ten tweede heeft het bestaand ijs op het oppervlak, dat kan worden gebruikt als watervoorziening.

Met een bepaalde locatie, zoals de zuidpool, kan het Moonlight Initiative met minder satellieten rondkomen dan nodig zou zijn om locatie- en algemene gegevens op elk punt op het maanoppervlak te verstrekken. ESA schat dat er tussen de 3-4 satellieten nodig zijn in zeer excentrische banen gericht op de zuidpool.

Die satellieten zullen een back-up maken met drie speciale grondstations die zich op aarde bevinden. Elk zal zo worden geplaatst dat de satellieten rond de maan nooit buiten het netwerk worden gehouden, ongeacht welke kant van de aarde erop gericht is.

Bovendien kunnen alle voertuigen die gepland zijn voor gebruik op het maanoppervlak, worden ontworpen om te communiceren met het netwerk. Het kan ook fungeren als een mesh-systeem, waardoor een rover of ander mobiel voertuig via een basisstation, zoals een station dat aan een lander is bevestigd, terug kan zenden naar het netwerk. Volgens sommige afbeeldingen die deel uitmaken van de video, zou het datanetwerk zich zelfs kunnen uitbreiden naar andere orbitale platforms, zoals de Lunar Gateway.

Al deze infrastructuur, hoewel noodzakelijk, is nog ver weg. Volgens een disclaimer aan het einde van de video: “Moonlight’s satellietnummers, grootte en ontwerp worden momenteel gedefinieerd”, wat ongetwijfeld nog lang niet voltooid is, laat staan ​​klaar voor lancering. Maar ze hebben wel even de tijd.

Artemis, het vlaggenschip van NASA’s maanverkenningsprogramma, staat op zijn vroegst in 2025 gepland, maar gezien de beproevingen van het systeem kan het nog langer duren. Uiteindelijk is het doel van dat programma een permanente menselijke aanwezigheid op het maanoppervlak; er zal voldoende tijd zijn, zelfs na de eerste landing, om deze essentiële dienst te verlenen.

ESA is van plan om samen te werken met een reeks commerciële partners om die service te verlenen. Als er voldoende belangstelling is voor een maanbasis, zou theoretisch het hele Moonlight Initiative uiteindelijk geprivatiseerd kunnen worden en onderdeel kunnen worden van de commerciële infrastructuur van de uitbreiding van de mensheid naar de ruimte. Maar voor nu is dat slechts speculatie, en hoewel de video indrukwekkend is, is er nog veel werk aan de winkel voordat er noemenswaardige positionerings- of datadiensten op de maan zijn.

Leer meer:
ESA – Wat is het Moonlight-initiatief van ESA?
UT – Hier is het exacte punt van de zuidpool van de maan
UT – Vijf Rover-teams gekozen om te helpen bij het verkennen van de zuidpool van de maan
UT – Waarom is de zuidpool van de maan zo belangrijk? Het draait allemaal om water

Hoofdafbeelding:
Afbeelding van de netwerkverbinding via de maan die Moonlight tot stand zal brengen.
Krediet – ESA